توسعه همکاری های مشترک دانشگاه تبریز با پارک علم و فناوری آذربایجان شرقی - وبلاگ ایرانزمین

به گزارش وبلاگ ایرانزمین، توسعه همکاری های مشترک دانشگاه تبریز با پارک علم و فناوری آذربایجان شرقی با آنالیز ایجاد باغ، مزرعه و فراوری محصولات مختلف کشاورزی دانش بنیان آنالیز شد.

به گزارش گروه استان های وبلاگ ایرانزمین، همکاری های مشترک دانشگاه تبریز با پارک علم و فناوری آذربایجان شرقی با ایجاد مزرعه، باغ و سایر فعالیت های کشاورزی دانش بنیان در ایستگاه تحقیقاتی خلعت پوشان دانشگاه تبریز برای تولید و تولید محصولات کشاورزی و دامی توسعه می یابد.

برای همین منظور رئیس دانشگاه تبریز، رئیس پارک علم و فناوری آذربایجان شرقی و جمعی از مدیران و اساتید دانشکده کشاورزی این دانشگاه با حضور در ایستگاه تحقیقاتی خلعت پوشان دانشگاه تبریز و بازدید از بخش های مخلف این مجموعه خواهانایجاد مزرعه، باغ و سایر فعالیت های کشاورزی دانش بنیان با توجه به ظرفیت های دو طرف شدند.

واعظی، رئیس پارک علم و فناوری آذربایجان شرقی در جلسه ای دیگری که به همین دلیل در تالار علامه امینی دانشگاه تبریز برگزار گردید، با تشریح بعضی اقدامات و برنامه ها برای ایجاد این مزرعه، باغ و ... دانش بنیان گفت: امروزه در دانشگاه ها و مراکز تحقیقاتی و به خصوص در شرکت های دانش بنیان ظرفیت های زیادی برای تولید و رفع نمودن احتیاج های جامعه و به خصوص تولید و تولید محصولات کشاورزی مختلف و متنوع دانش بنیان وجود دارد.

وی اضافه نمود: این پارک آماده هر گونه توسعه همکاری مشترک در بخش های مختلف و به ویژه در حوزه تولید محصولات دانش بنیان در حوزه کشاورزی با توجه به توانمندی های دو طرف می باشد.

رییس پارک علم و فناوری آذربایجان شرقی تاکید نمود: ایجاد مزرعه، باغ و سایر فعالیت های کشاورزی دانش بنیان باید بر اساس توان و ظرفیت دانش و فناوری کشور و شرکت های دانش بنیان صورت گیرد.

صفر نصر اله زاده رئیس دانشگاه تبریز هم در این جلسه خواهان توسعه همکاری های مشترک با پارک علم و فناوری آذربایجان شرقی در حوزه های مختلف و به خصوص حوزه کشاورزی شد.

بر پایه همین گزارش، دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز پس از دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران از لحاظ قدمت دومین مرکز آموزش عالی در زمینه کشاورزی است که در سال 1334 تاسیس شده و ایستگاه تحقیقاتی خلعت پوشان دانشگاه تبریز هم که نام خود را از برج مشهور خلعت پوشان که در درون ایستگاه بنا شده و از بنا های دوران زندیه محسوب می گردد و جزء آثار باستانی ثبت شده، گرفته است. این ایستگاه با 28 هکتار وسعت و دو حلقه قنات از سال 1345 ش. به دانشکده واگذار گشت، که برای انواع فعالیت های آموزشی و تحقیقاتی آماده شده است.