مقابله با استرس در بچه ها - وبلاگ ایرانزمین

به گزارش وبلاگ ایرانزمین، استرس در بچه ها کم سن و سال می تواند به صورت مکیدن شست، ناخن جویدن، انگشت در بینی کردن، شب ادراری و... باشد اما در بچه ها عظیم تر می تواند به شکل پرخاشگری، بدزبانی، اذیت کردن دیگران، کابوس تماشا، دروغ گفتن، بی نظمی، نداشتن اعتماد به دیگران و... باشد.

به گزارش وبلاگ ایرانزمین به نقل از میگنا ، بیشتر والدین دنیای کودک را دنیایی پر از شور و نشاط و بدون هرگونه استرس و نگرانی می دانند و از آنجا که خودشان از فرزندانشان محافظت و مراقبت نموده و نیازهایشان را تامین می نمایند، خیلی به عوامل استرس زا توجه ندارند.

در پاسخ به این پرسش که عوامل استرس زای بچه ها چیست؟ باید گفت، عوامل گوناگونی مثل محیط خانواده، بیماری یا مرگ یکی از افراد خانواده، جدایی پدر و مادر از یکدیگر، ترس از تاریکی و... وجود دارد که می تواند باعث ایجاد استرس در بچه ها شود، حتی بچه ها کم سن و سال.

علائم استرس بچه ها

استرس در بچه ها کم سن و سال می تواند به صورت مکیدن شست، ناخن جویدن، انگشت در بینی کردن، شب ادراری و... باشد اما در بچه ها عظیم تر می تواند به شکل پرخاشگری، بدزبانی، اذیت کردن دیگران، کابوس تماشا، دروغ گفتن، بی نظمی، نداشتن اعتماد به دیگران و... باشد.

راهکارهای ساده اما مهم

1 ـ شناخت و آنالیز استرس در بچه ها

بچه ها بویژه خردسالان شاید بدانند که احساس ناراحتی یا خشم و عصبانیت دارند، اما ممکن است ندانند که احساس استرس یا اضطراب دارند. با کودکتان صحبت کنید و از او درباره آنچه احساس بد نامیده می شود، مثل دل درد یا معده درد سوال کنید و سپس به او یاری کنید تا زمان آغاز این احساس را تشخیص دهد و به شما بگوید. آیا این احساس وقتی بوده که معلمش از او درس پرسیده و او بلد نبوده و بچه ها به او خندیده اند؟ آیا زمانی بوده که مادرش مریض شده است؟ آیا هنگامی بوده که دوستش با او قهر نموده است؟ پس از تشخیص این احساسات بد باید به فرزندتان یاری نموده و او را هم هدایت کنید تا استرس و نگرانی اش را مهار کند.

ممکن است این کار در ابتدا برای او سخت باشد، اما به مرور زمان آسان تر خواهد شد. فقط سعی کنید با شناختن استرس کودکتان به او یاری کنید و از او حمایت و محافظت نمایید. وقتی او بتواند به شما تکیه کند و بداند که مورد حمایت شما قرار خواهد گرفت، قطعا احساس شادی خواهد نمود.

2 ـ خاموش کردن تلویزیون

برنامه های تلویزیون چه خوب و چه بد در روح و روان کودک تاثیر می گذارد. والدین نباید فرزندشان را آزاد بگذارند تا همه برنامه های تلویزیون را ببیند، اگرچه برخی از برنامه هایی که از تلویزیون پخش می شود مفید و آموزنده بوده، اما برخی از برنامه ها استرس زا هستند. مثل فیلم های خشونت آمیز. پس تماشا برنامه هایی که باعث به وجود آمدن رفتارهای خشونت آمیز یا بدخلقی و گستاخی در وجود کودکتان و بعلاوه باعث ایجاد حملات عصبی در احساساتش می شود، درست نیست. در هنگام پخش این قبیل برنامه ها لطفا تلویزیون را خاموش کنید و با فرزند عزیزتان بنشینید و درباره کارهایی که در طی روز انجام داده، صحبت کنید؛ البته باید با دقت به حرف هایش گوش بدهید، حتی می توانید با هم بازی کنید یا به یک مکان تفریحی بروید و حسابی خوش بگذرانید.

3 ـ به فرزندتان حق انتخاب بدهید

یکی از مهم ترین دلایل استرس و نگرانی برای هر فردی چه عظیمسال و چه خردسال این است که آنها روی زندگی خودشان تسلط نداشته باشند. شما به اسم یک پدر و مادر مطلع باید بدانید که با گفتن یک جمله ساده درباره آنچه برای کودکتان اتفاق می افتد، به او یاری می کنید تا بیشتر از همواره احساس قدرت کند. برای مثال، گاهی اوقات با کودک چهار، پنچ ساله خود در خصوص رفتن به مدرسه و درس خواندن صحبت کنید. با این کار ساده، اما مهم شما می توانید به او ذهنیتی روشن از محیط مدرسه و درس خواندن بدهید. به این ترتیب آیا فرزندتان هنگامی که به مدرسه رفت، می خواهد بیشتر از معلمش در یادگیری درس یاری بگیرد یا پدر و مادرش یا از یک دوست و همکلاسی؟! آیا او صبح ها درسش را بهتر یاد می گیرد یا زمانی که از مدرسه برگشت؟! شما با دادن حق انتخاب به کودکتان به او یاری می کنید تا احساس کند می تواند در یک موقعیت پرتنش و استرس زا، تسلط و هم کنترل داشته باشد.

4 ـ مستمع خوبی باشید

لطفا با دقت به حرف های فرزندتان گوش دهید، البته این نکته مهم است که باید فقط مستمع خوبی باشید، بدون اظهارنظر یا پند و نصیحت. شما با گوش دادن به حرف های فرزندتان این اجازه را به او می دهید تا کمی از استرس و نگرانی اش را با شما شریک شود. این رفتار به کودکتان یاری می نماید کم کم استرس و نگرانی خود را کنترل کند و از بین ببرد. بعلاوه با گوش کردن به صحبت های او می توانید، منابع ایجاد استرس در فرزندتان را هم کشف نموده و سپس به او یاری کنید.

5 ـ همواره در کنارش باشید

هنوز کفش هایش را از پا درنیاورده است، چقدر او را سوال پیچ می کنید و از او سوالات غیرضروری می پرسید، باید بدانید این کار شما فقط باعث می شود کودکتان احساس ناامنی کند و دچار استرس شود. وقتی کودکتان از مدرسه یا کلاس آموزشی و... به خانه برمی شود، بهتر است به استقبالش بروید، او را در آغوش پرمهر و محبت تان بگیرید و ببوسید و کمتر از او سوال بپرسید. این کار برترین روش برای از بین بردن استرس در کودکتان است. حتما برای فرزندتان وقت کافی در نظر بگیرید، حتی هنگامی که عظیم تر شد، باز هم کیفیت زمان اهمیت دارد.

برای برخی از والدین سخت است که بعد از یک روز پرمشغله کاری به خانه برگشته و با کودک خود بازی نمایند یا با او به صحبت بنشینند، اما صحبت کردن در خصوص کارهای روزانه کودک نشان می دهد که او برای شما اهمیت دارد. پس با فرزندتان باشید و وقت تان را با او بگذرانید.

6 ـ ورزش کردن

همه بچه ها عاشق ورزش هایی مثل راه رفتن، دویدن و شنا کردن هستند، لطفا کارهایتان را کم کنید و زمانی را هر چند کوتاه به آنها اختصاص بدهید. برای مثال با فرزندتان به پارک رفته و روی چمن ها راه بروید، بدوید و بلند بلند بخندید. گاهی اوقات با آنها به استخر بروید و شنا کنید. در حقیقت این ورزش ها به فرزندتان آرامش می دهد و استرس شان را کم می نماید.

7 ـ خنتماشا

حتما وقت کافی برای خنتماشا و داشتن تفریح با فرزندتان اختصاص بدهید و خاطرات و لحظات خوبی را به وجود آورید. زیرا همین خنتماشا باعث آرامش او می شود. بنابراین سعی کنید لحظاتی را بسازید که عاری از هرگونه افکار منفی باشد. شما با انجام این کارهای به ظاهر ساده یاری خواهید کرد تا هم اندازه استرس خودتان کم شود هم کودک دلبندتان.

8 ـ احساس آرامش در محیط خانه

اگر می خواهید فرزندتان دچار استرس نشود، باید تمام سعی و کوشش خودتان را بکنید تا خانه ای امن و آرام و هم پرمهر داشته باشید. البته منظور از احساس آرامش در محیط خانه این است که کودک بفهمد که پدر و مادرش حامی او هستند و هیچ گاه نمی گذارند آسیبی به او برسد و اگر کودک در محیط خانه احساس آرامش نکند و بعلاوه متوجه شود که دارد محبت والدینش را از دست می دهد، کم کم اعتماد به نفسش پایین می آید و دچار استرس و نگرانی می شود.

9 ـ روابط میان افراد خانواده

روابط محبت آمیز و صمیمی بین افراد خانواده بسیار مهم است. وقتی ارتباط میان پدر و مادر محبت آمیز نباشد یا مدام با یکدیگر جر و بحث نمایند، این ناآرامی و روابط غیرمحبت آمیز در خانواده باعث می شود کودک به لحاظ روحی آسیب دیده و دچار استرس و نگرانی شود.

و در انتها، این وظیفه شما والدین است که، خوب ببینید، به دقت گوش دهید و سپس فرزندتان را هدایت کنید تا بتواند روی احساساتش کار و آنها را کنترل کند و همواره سعی کنید تجربیات خود را به فرزندتان هم با صبر و آرامش بیاموزید.